قره باسدی حکایه سی

                                    

 

 

                                             شهریار عشق من                      

                                     ......................................

                                     شهریار حفظ کلامت میکنم                                                                   

                                    دشمنانت راملامت می کنم

                                   صدسخن گرگفته باشندعارفان  

                                    هاشمم پانصد سلامت میکنم                          

                                                                                   خشکناب :سید هاشم پورهاشمی 

                                     ************************

                                         قره باسدحکا یه سی

 

گچن گجه جنلر  سریخ گچدیلر......» »... شب گذشته جنها  سولاخ سولاخ کردند

من یوخوداجنقریغم  چیخمادی........»»....من توی خواب جیککم در نیامد

یورقان اوستن منه سیریخ چکدیلر  ...»»..از روی لحاف منو سولاخ سولاخ کردند

سیرتیغیدیم من سیریغم چخمادی....»»..پررو بودم من اثری بجا نگذاشت

بیردن دوروب جیزخلارین چخادیم  ....»» یک مرتبه پا شدم خط نشانشان را کشیدم

کیمدی دیه من جزیغیم چیخمادی ...»»..کدامشا ن بود که بگوی برای من اثری نداشت

 

 دیگران راباید دید       فرضشانرا سنجید

 گویشان را فهمید       میدان  میدان

                نفرین شیطان

 

ایمان مشتریسی

سن یاریمین قا صدسن اگلن سن چای دیمشم.<>.تو آورند ی خبر ازجانب یارمن هستی بنشین برایت

چایی سفارش دادم

خیا لینی گوندریبدی بسکه من آخ وای دمیشم.<>.خیالش را برای من فرستادهبس که من نالیدم

 

آخ گجلر یتمامشام من سنه لا لای دیمشم ..<>.. شبها را نخوابیدم من به تو لا لایی گفتم

 

سن یاتالی من گو زومه اولدوزلاری سای دمیشم..<>..تو خوابیدنی من به چشمم گفتم ستاره ها بشمارد

 

هر کس سنه الدوزدییه اوزوم سنه آی دیمشم ..<>..هر کس به تو ستاره کفته خودم به توماه گفتم

 

سندن سوراحیاته من شیرین دیسه زای دیمیشم ..<>..بعد از تو به زندگی هر کس شیرین گفته من

(تلخ ) ویا (زاید)  یاخراب گفتم

 

سنون گون تک باتماغوی آی باتان تای دیمشم..<>.. غروب کردن تو راهمانندآفتاب به ماه تشبیح کردم

 

ایندی یا یا قیش دییرم سابیق قیشا یای دیمیشم..<>..الآن به تابستان زمستان می گویم قبلا به زمستا

تابستان گفتم

گاه تویووی یاده سالیب مه دلی نای نای دیمیشم ..<>.. گاه موقه عروسی تو را به یادم آوردم من دیوانه

                                            ترجمه ی حیدربابایا سلام

                                                              

        

                                            << خشکناب آنا یوردوم >>                                                                                   

 

                                    شهریاردا بورکی قویوب باشینا          کو لگه سالیب کیر پیگینه قاشینا 

                                    خشکنابدا سیرالیب گچیبدی           شوقی دوشوب حیدربابا داشینا

                                               گوروم کیشی سنون روحون شاد اولسون

                                                خشکنا بون   گون  بگون  آباد  او لسون  

            

           انسان  اکن   مو  مالار  قد  آچیبان  اوجالا ر           باخ فلکین  ایشنه  فرسود اولار   قوجالار               

          عبر ت آل سن  آغاجدان  گور نه گونه  قالبدی           فرسود اولوب ارییب چورویب قو جالیبدی

           کشی دگیل مقام بیل دوام یوخی بیرنچه ایل          اصلاح  ایله  اوزویی  اولمیاسان زیرزیبیل

                                         سید هاشم پور هاشمی خشکناب                              

                     بو آغجلار شهر یاری تانیلار                   اونی سوروش بیلمسلر دانیلار

                     بویرلره چوخ گلیبدی گدیبدی                  ایلر بوی  گلیب گدن  سا نیلار                                                                            

 

                                                                                                         تصویر از روستای خشکناب

                                                                                                           (سلام بر ادب دوستان )

   حیدر بابا ایلدریملار شاخاندا ...<..>  حیدربابا آن زمانکه ردوبرقها می درخشند .                                                                                                                                                                                                           

   

   سللر سولارشا قیلدیوب آخانا ..<>..سیلابهای خوروشان  جاری می شوند                                                                                                                

   

 قیزلار اونا صف باغلیوب باخاندا ..<>.. دخترها به آن  صف بسته  نگاه می کنند

                                                                                                                                               

 

    سلام اولسون شوکتوزا  الوزا ..<>..سلام بادبه بزرگ  قبیله ی شما

 

   منیمده بیر آدیم گلسون دلوزا..<>..نام من هم یک بار به زبانتان بیاید

                   ***

 

حیدر بابا کهلیکلرون  اوچاندا . .<>..حیدر بابا آن زمانکه کبکهایت پرواز می کنند.

 

کول دیبیندن دوشان قالخیب قاچندا ..<>..از بیخ بوته خر گوش (پا )به فرار می گذارد

 

باخچا لارون  چیچکلنیب  آچاندا..<>..غنچه های باخچه هایت (گل )باز می کنند.

 

بیزدنده بیرممکن اولسا یاد ایله..<>..اگرممکن بود از ما هم یک یادی به کن.

 

آچیلمیان اورکلری شاد ایله..<>..دلهای باز نشده را شاد کن

                       ***

    حیدر بابایولوم سندن کج اولدی..<>.. حیدر بابا راه  من از تو کج شد.

 

   عمروم گچدی گلمدیم گج اولدی  ..<>..عمرم گذشت نتوانستم بیایم به تا خیر افتاد

                              

  

      هیچ بیلمدیم گوزللرون نجاولدی..<>..هیچ نفهمیدم زیبا رویانت چه شدند.

 

     بیلمزیدیم دنگه لر وار دونوم وار ..<>..نمیدانستم (دنیا) پیچها وا پیچ دارد

 

      ایتگین لیک وار آیر یلیق وار ئولوم وار..<>..گم شدن دارد جدایی دارد مرگ میر دارد.

                         ***

       حیدر بابا شیطان بیزی آزدیریپ ..<>..حیدر باباشیطا ما را به بیراهه کشیده

      

      محبتی اورکلردن قاز دیریپ ..<>..محبت هارا از دلها یمان کنده

       

     قره گونون  سرنوشتین بازدیریپ ..<>..سیاهی سرنوشتمان را نوشته.

     

      سالیب خلقی  بیر ـ بیرینون جانینا!..<>.. مردمان رابه جان همدیگر انداخته

 

      بارشیغی بلشدیروب قانینا !..<>.. آشتی را به خون آغوشته کرده

 

      گوز یاشینا باخان اولسا قان آخماز ..<>..(به جاری شدن)اشک توجهی  شود خونی ریخته نمیشود

 

      انسان اولان خنجر بئلینه تاخماز..<>..انسان شود کسی شمشیر به کمر نمی بندد

 

       اما حیف کور توتدوغون بوراخماز ..<>.. اما افسوس نا بینا  هرگز آنرا که گرفته رها نمی کند

 

     بهشتیمیز جهنم اولماقدا  ! ..<>.. بهشتمان درشرف جهنم شدن.

 

      ذیحجه میز محرم اولماقدا  ! ذیحجمان در حال محرم شدن  . 

    

      حیدر بابا کندین گونی با تاندا ..<>..حیدر باباآن زمانکه آفتاب روستا غروب میکند                                                             

     

     اوشاخلارون شامین ییوب یا تاندا ..<>..آن زمانکه بچه هایت شامش را خورده می خوابند

 

      آی بولودان چیخب قاش گوز آتاندا..<>..ماه از زیر ابر نمایان شده ابرو تکان داده چشمک می پرانت

 

      بیزدنده بیر سن اولارا قصه ده..<>..از ما هم تو بدانها یک داستان  بگو.

 

     قصه میزده چوخلی غم غصه ده..<>.. در داستا نمان بیشتر ازغصه بگو.

                                ***

    قاری ننه گجه ناغیل دینده ..<>..آن زمان که مادر بزرگمان شب قصه می گفت :

 

   کولک قالخیب قاب . باجانی دوینده ..<>..کولاک بلند شده درو (پنجره )را می کوبید.

 

     قورد گچینین شنگلسین یینده..<>..گرگ بچه ای بز را که می خورد .

 

    من قایدیب بیرده اوشاق اولیدیم ..<>(ای کاش.).من بر می گشتم یک بار دیگر بچه می شدم 

 

   بیر گل آچیب اوندان سو را سولیدیم..<>..همچو ن گلی میشکفتم دوباره پژ مرده می شدم

                              ***

   حیدر بابا کندین تویون دوتاندا..<>..حیدر بابا آن زمانکه (جشن) عروسی روستایی می گرفتند

 

 

 

   قیز گلینلر حنا پیلته سا تاندا..<>..آن زمانکه دختران وعروسان حنا ی فتیله شده می فروختن

 

   بیگ گلینه دامدان آلما آتاندا..<>.. داماد(برای خیر مقدم) از پشت بام به عروس سیب پرتاب می کرد

                                                                                                                                    

    منیمده اوقیز لاروندا گوزم وار..<>.. من هم  در آن دخترانت (نظر ) چشم دارم 

 

   عاشقلارین سازلارینداه سوزوم وار..<>.. در نواخت سازخواننده ها من هم سخنی (برای سرودن )دارم 

 

   حیدر بابا دنیا یالان دنیادی..<>..دروغ حیدر بابا دنیا دروغ

 

   سلیماندان نوحدان قالان دنیادی..<>..از سلیمان ونوح به جا مانده

 

    اوغول دوغان درده سالان دنیادی..<>...دنیایست پسر زاییده (در دنیا )به درد می افکنده

 

   هر کیمسیه هرنه وءریب آلیبدی..<>..به هر کسی هر چه داده پس گرفته

 

   افلاطوندان بیر قوری آد قل لیبدی ..<>..از افلا تن نیز یک اسم خشک و(خالی )به جا مانده

 

   حیدر بابایار یولداش دوندولر ..<>..حیدر بابا دوست ورفیق  (جدا شدند) پیچیدند

 

   بیر ـ بیر منی چولده قویوب چوندولر..<>..یکی یکی من وبیا بان (تنها )کذاشتند (رفتند)پیچیدند

  

   چشملریم چراغلاریم سوندولر ..<>... خشک شدن چشمه ها خاموش شدن جراغها

 

   یامان ئیرده گون دوندی آخشام اودی ..<>..بد مکانی شب شد آفتاب برگشت (غروب کرد)

 

    دنیا منه ،خرابه ی  شام  اولدی...<>...دنیا برای من همانند خرابه ی (شهر)شام شد

 

   منیم  آتام  سفره لی  بیر کشیدی ...<>.. پدر من یک مرد سفره دار (دست و دل باز)بود

 

   ائل الیندن دوتماخ اونون اایشیدی...<>...کارش همیشه از دست مردم گرفتن بود

 

   اوندان سورا دونرگه لر دوندو لر ...<>... از آن پس زمانه بر گشته

 

   محبتین  چراخلاری  ، سوندولر !...<>...چراغهای محبت  خاموش شده

                    ***

   سحر تئزدن نا خیرچیلار   گلردی ...<>...صبح زود گاو چرانها می آمدن

 

   قیون قوزی ، دام باجادا   ملردی...<>... گوسفندوبرها درپشت بام و بر حیاط(بع بع)می کرد

 

   عمعه جانیم  کور پلرن  بلردی،...<>... عمه ام کوچلو ها را قنداق می کرد

 

   تندر  لرین قاوزاناردی توستوسی..<>.. تنور ها دودشان بلند میشد

 

   چورکلرین گوزل اییی ایستیسی ...<>.. بوی نانهای داغ زیبا وخوش بو

                   ***

   بیرچیخیدیم دام قیه نین داشنا ..<>.. کاش یک بار به سر قله ی دام قیه می رفتم 

 

   بیرباخیدیم  گچمیشینه یاشنا ..<>..به گذشته ذمان می نگریستم

 

   بیر گوریدیم  نلر  گلیب  باشنا ..<>.. فقط می دیدم چه بر سرش آمده

 

   منده اونون قار لاریلان آغلاردیم ..<>.. من هم با برفهای آن می کریستم

 

   قیش دوندوران اورکلری داغلاردیم ..<>..آن دلهایی که زمستان منجمد کرده گرم می کردم

                    ***

   حیدر بابا گل غنچه سی خندادی ..<>..حیدربابا غنچه ی گل خندانه

 

   اما حیف اورک  غذا سی  قاندی  ..<>.. اما افسوس آذوقه ی دل خون است

 

   زندگالیق  بیر قارالق  زنداندی ..<>...زندگی یک زندان تاریک است

 

    بو زندانین دربجه سین  آچان یوخ!..<>.. کسی پیدا نمی شود دریچه ی آن زندان را باز کند

 

   بو دارلیخدان چیچ قورتولوب قاچان یوخ !..<>... از این تنگنایی هیچ کس رهای نمی یابد

                    ***

   حیدر بابا  گولر بوتون  دماندی  ...<>...حیدر بابا آسمانه را سرا سر مه گرفته

 

   گولریمیز  بیر بیر یندن  یاماندی..<>.. روزمان از روز دیگریمان سختتر است

 

   بیر ـ بیروزدان  آیرلمیون  آماندی..<>..از هم دیگر جدا نشوید هرگز 

 

   یاخشیلیغی ، الیمیزدن   آلیبلا ! ..<>..خوبی را از دستمان گرفتند

 

   یاخشی بیزی یا مان  گونه  سالبلا ..<>.. خوب مارا روز بدی انداختند

                   ***

   بیر سوروشون بو قار قینمشفلکدن ..<>.. یک سوال بکنیداز این چرخ گردان کلافه شده

 

   نه استیور  بو قوردوغی کلکدن ...<>... چه می خواهد از این بافت شیطا نی  انباشته به روی هم

  

دینه  گیچرت  اولدوزلاری الکدن..<>.. بگو بگذران این ستارگانرا ازالک 

 

   قوی توکلسون بو یر یوزی داغیلسین ..<>..بگذاربرزداین روی زمین از هم به پاشد

 

   بو شیطا نلیق قورقوسی بیر یغلسین ..<>..بلکه این بافته ی شیطانی ازعرصه ی روزگار  جمع شود

 

                      ***

بیر اوچیدیم ، بو چرپینان یئلینن..<>..یک پروازمی کردم  با این باد پر طلاطم

 

باغلاشیدیم ، داغدان آشان سئلینن..<>..  هم پیمان می شدم  باسیل که ازکوه می گذاشت

 

آغلاشیدیم ، اوزاق دوشن ائلینن ..<>..می گریستم  با ایل قبیله ی دور افتاده

 

بیر گوریدیم ، آیریلیغی کیم سالدی!..<>.. تا می دیدم چه کسی باعث این جدایی شده

 

اولکه میزده ،کیم قیریلدی کیم قالدی! ..<>.. زادگا همان کی زنده است کی مرده

 

من سنون تک ، داغاسالدیم نفسی ؛..<> ..من هم همانند تو به کوه افکندم نفسم را

 

سنده قیتر ، گویلره سال بوسسی؛..<>..شما هم بر گردان به آسمان به افکن این صدارا

 

بایقوشوندا دار اولماسین قفسی؛..<>..جغد هم ای کاش قفسش تنگ نباشد

 

بوردا بیر شیر ، داردا قالیب باغیریر اینجا یک شعر عقب افتاده جیغ داد مکند

 

مرو تسیز ، انسلاری چاغیریر ..<>.. انسانهای بی مروت را صدا می کند

 

                 ***

حیدربابا ؛ غیرت قانین قاینار کن حیدربابا خون غیرتت می جوشد

 

قره قوشلار ، سنن قوپوپ ، قالخار کن ..<>..پرندهای سیاه از تو پرواز می کنند

 

اوسیلدیریم ، داشلارینان اوینار کن با آن تخته سنگها بازی می کنند

 

قوزان منیم همتی اوردا ، گور..<>..سربلندکن همت منو آنجا ببین

 

اوردان اییل قامتمی داردا ، گور ..<>آنجا خم شو قامتم را درتنگناببین

 

حیدربابا ، گئجه دورنا کئچنده ..<>..حیدر بابا شب دسته ی (پرنده های ) درنا که می کذشت

 

کور اوغلونون ، گوزی قارسئچنده ..<>.. فرزند پسر ی کو ر که سیا هی را تشخیصمی داد

 

قیرآتینی ، مینوب ، کسیب ، بیچند..<>..اسب نر خود را سوار شده می تازید می برید

 

منده بوردان ، تئز مطلبه چاتمارام !..<>.. من هم زینجا زود به مطلب نمی رسم

 

ایواز گلیب ، چاتمیونجان ، یاتمارام !..<>..تا ایو ض نیاید نرسد نمی خوابم

 

حیدربابا ، مرد اوغوللار دوغگینان ، ..<>.. حیدر بابا پسران مرد صفتی زاد ولد کن

 

نامرد لرین ، بورونلارین اوغ گینان ، ..<>..پوز نا مردان را به خاک بمال

 

گدیکلرده ، قوردلاری توت بوغگینان،..<>..سر گردنه ها گرگها را بگیر خفه کن

 

قوی قوزولار، آیین - شایین اوتلاسین بگذار بره ها با آرامش خیال به چرند

 

قویونلارون قویروقلارین قاتلاسین! ..<>..گوسفندان دمه هایشانببندند تا کنند

 

حیدربابا ، سنون گویلون شاد اولسون ..<>..حیدر بابا شاد باشد دل تو

 

دنیاوارکن ، آغزون دولی داد اولسون ..<>..تا دنیا دنیا ست کا مت پر لذت باشد

 

سن دن گئچه ن ، تانیش اولسون ، یاد اولسون  هر کسی از تو گذر کند  آشنا بشد یا بیگانه

 

دینه منیم شاعر اوغلوم ، شهریار ! ..<>..بگو پسرشاعر من شهر یار

 

بیر عمر دور ، غم اوستونه ، غم قالار!..<>..عمریست روی غم غم طلنبار می کند

                        **             ***         **

                           ایمانمشتریسی

آماآن آلاه یینه شیطان گلیب ایمان آپارا..<>..به دادمان برس خدایا باز هم شیطان آمده یمانمان راببرد

قورویون قویمایون ایما نوزی شیطان آپارا..<> صد راهش بشوید نگذارید ایمانتون را شیطان ببرد

منیم انسانلیقمین گور نه حصاری یاوادی..<>..انسان بودن من  حصارش چقدر سست بیفایده است

کی گونوز غول بیابان گلور انسان آپارا..<>.. که روزه روشن غول بیابانی آمده انسان ببره

خرمنی ساقیزا وردیکنه یامان چر چی دی بو..<>..کل خرمن را به خرده فروش جار چی دادیم

هی گلیر کنده بیزه درد ویره درمان آپارا..<>..هی مآید ده به مادرد بده درمان بگیر

چورک آلمیش الینه آج نیجه طا قت گتیسین..<>.. کسی که نان بدست گرفته گرسنه است چطور طاقت بیاورد

ایله بیر یاز گیجه سی قیز گلیب اوغلان آپارا..<>..مثل اینکه شب بهاری دختر آمده ژسر راببرد

قانلی دیرناخلاریلان انگلیس ال قاتدی بیزه..<>..با ناخنهای به خون آغشته انگلیس قصد جان مارا کرد

باخیسان روستا آرازدان گیچیر ایران آپارا..<>..  نگاه کن روس هم ازارس میگذرد ایران را ببرد

آرادان بیرده بیزی بولسله اربابلاریمیز..<>..از وسط یک بار دیگر اگر نصف کنند اربابهایمان ایران را

قورخورام قویمییالار تبریزی تهران آپارا..<>..بیم دارم نگذارندتبریز ازآن تهران باشد

قارا طوفان کی داخی خلقیله شوخلوق ایلمز..<>.. توفان سیاه که دیگر با مردم شوخی ندارد

سیل گرک ایل داغیداایو یخا ایوان آپارا..<>..سیل باید ایل را متلاشی کند خانه را بر اندازد ایوان را ببرد

بو قارانلق گیجلرده قا پومیز پیس دوگولور..<>..ابن شبهای تاریکدرمان را بدجور می زنند

نه بیلیم بلکه اجلدیر دایانیب جان آپارا..<>..چه میدانم شاید هم اجل ایستاده جان بگیر

آنا ما سویلین اوغلون ییخیلیب سنگرده..<>..به مادرم بگویید پسرد زمین خورده در سنگر

تیلرین باس یاراما قویما منی قان آپارا..<>زلفتو به زخمم بفشار نگذار  من وخون از بین ببر

سلقلی اوغری تاپیلمیشسا بوباشسیز ییرده..<>.. دوزد باسلیقه اگر پیدا شود در جاییکه کسی نیست

شهریارداندا گرک بیر دولی دیوان آپارا ..<>..از شهریار هم بایدیک دیوان پر باید ببرد

**                      **               **

 

 

 

                                             بلالی باش

 

     پورهاشمی سید هاشم                                                                 تصویر دیگری ازقریه ی خشکناب

 

یار گونومی گؤی اسگی یه دوتدی کی دور ، منی بوشا .<>.عیالم روزگارمن سیاه کردکه پا شو طلاقم بده

 

جوتچی گؤروبسن أوکوزه ،أکوز قویوب بیزوو قوشا.<>.مگردیده شده کسی که شخم میزندبجای گاو

                                                                      گوساله ببندد

سن اللینی  کئچیب یاشون ، من بیر اوتوز یاشیندا قیز .<>.شماپنجاه سال گذشته سنَت من یک دختر

                                                                              سی ساله

سویله گؤروم اوتوز یاشین ، نه نسبتی اللی یاشا؟ .<>.بگو ببینم سی سال چه نسبتی دارد با پنجاه

                                                                           سال دارد.

سن یئره قویدون باشووی ، من باشیما نه داش سالیم ؟.<>.شما اگر سرت را زمین گذاشتی من چه

                                                                                  سنگی به سرم بیندازم

بلکه من آرتیق یاشادیم ، نیله مه لی ؟ دئدیم: یاشا !.<>.شاید من بیشتر زنده بودم چه باید کرد؟گفتم

                                                                             زندگی کن

بیر ده بلالی باش نچون یانینا سوپورگه باغلاسین؟..<>..یک بار دیگر چراهمچوسری که بلا در اینتظارش به پهلوش

                                                                          جارو ببندد

بؤرکی باشا قویان گرک ، بؤرکونه ده بیر یاراشا ....<>....کسی که کلاه به سر می گذاردباید به کلاهش بیرزد

 

بیرده کبین کسیلمه میش ، سن منه بیر سؤز دئمه دین..<>..یکی هم اینکه قبل ااز جاری شدن عقد  تو به من 

                                                                                چیزی نگفتی

یوخسا جهازیمدا گرک ، گلیدی بیر حوقاـ ماشا.....<>.......وگر نه درجهاز من باید یک انبور و حقه می آمد

 

دئدیم قضا گلیب تاپیپ ، بیر ایش ایدی اولوب کئچیب..<>..گفتم قضا آمده پیدا کرده یک کاری شده کذشته

 

قوربانام اول آلاگوزه ، حیرانام اول قلم قاشا....<>.....فدایروی آن سیاه سفیدی چشمت مات آن ابروی کشیدت

 

منکه ئوزومده بیر گوناه گؤرمه ییرم، چاره ندیر؟..<>..من که درخودم {عیبی}گناه نمی بینم چاره چه هست

 

 پیس بشرین قایدا سیدیر ، یاخشینی تاپسا دولاشا..<>..انسان بعد قایده ش این هست خوب و پیدا کند به او   

                                                                           می پیچد

دوستلا مروت ائتمه لی، دوشمنیله کئچینمه لی..<>..به دوست باید خوبی کرد با دشمن ساخت

 

قایدا بو دیر ، حیف دگیل بشر یولون آزیب ، چاشا؟ ..<>..قاعده اش اینه عیب که انسان بیراهه برود خروج کند

                                                                            

                                                                 

منده سنین دای اوغلوام ، سنده منیم بیبیم قیزی..<>..منی که پسر دایی توام توام که دختر عمه ی منی

 

گؤیول باخیرسا گونشه ، گوزده گرک ببر قاماشا...<>...نظر دید به سمت آفتاب باشد چشم  باید یک شرم کند.

 

ایندی بیزیم مارال کیمی ، اوچ بالامیز واردی ، گرک..<>..الآن مامثل آهو سه عددبچه داریم . باید .

 

آتا - آنا ساواشسادا، بونلارا خاطر باریشا..<>..پدر . مادر اختلاف هم داشته باشند به خاطرآنها باید آشتی کنند.

 

هر کیشی یه عیالی ده ، ئوز جانی تک هؤرو کله نیب ..<>..هر مرد زنش مثل اینکه به جسمش بسته باشند

 

هدیه ده اولماز ایله سین ، آروادی قارداش - قارداشا..<>..هدیه هم نمی شود کرد.عیال و برادر به برادر.

 

بو دنیا بیر یول کیمی دیر ، بیز آخرت مسافری..<>..این دنیا همانند یک راه می ماند ما مسافر آخرتیم

 

کجاوه ده هاماش گرک ، ئوز هاماشیلن یاناشا..<>..درکجاوه نیزباید همسفر کنار همسفرش باشد.

 

آخرتی اولانلارین ، دنیاسی غم سیز اولمیوب..<>..کسانی که آخرت داشه باشند.دنیایشان بدون غم نمی باشد.

 

سئل دی گله ر آخار کئچه ر ، آما گرک آشیب داشا ..<>..سیل می آید جاری می شود می رود آسیب هم دارد

                                                                           آسیبش را هم باید بزند

مثل دی " یئر کی برک اولور، أوکوز ، أکوزدن اینجینور" ظربلمثل است زمین سفت باشد گاو از هم دیگر می رنجد

 

هی دارتیلیر ایپین قیرا، یولداشیلان بیر ساواشا..<>..هردو سعی می کنند بند خود را پاره کنند همدیگر را بزنند

 

بیزیمده روزگاریمیز یامان دی ، بیزده عیب یوق ..<>..ماهم روزگارمان ننگین است خودمان بدون عیب هستیم

 

بلکه وظیفه دیر بشر قونشولاریلن قونوشا ..<>..این یک وظیفه است انسان باید با همسایش معاشرت کند

 

حق حیات یوق داها بیزلره ، چوخ بؤیوک باشی..<>..حق زندگی برای ما نیست زیاد بزرگ باشیم.

 

 زندانمیزدا حقیمیز بی باجا تاپساخ تماشا..<>..در زندانما ن اگر یافتیم یک روزنه حق  تماشا داریم

 

آما اونون شماتتی ، آللاها گلمیوبن -..<>..اماشمادت او را خدوند نپسندید

 

گئتدی ، منیم حیاتمی ووردی داشا، چیخدی باشا! ..<>.. رفت وزندگی منو به سنگ زدو به سر کرد 

 

 

 

 

                             اصلی کرم =شعرینه بیر حاشیه

 

تصویری از نوجوانی شهر یار

...................................

ائوده بیر ایل آه چکرم خبر یوخ ..........<>........ اندرون خانه یک سال آه می کشم خبر نیست

ائودن چخام من اویانا یار گلی........<>........ از خانه خارج شوم  آنسو یار می یاد

تای ـ توشلاریم چؤله چیخاگون چیخار...<>...روفقای من اگرصحرا بره آفتاب در میاد

من چیخاندایاغیش کسه قار گلی....<>..... من بیرون برم بارون قطع بشه برف میاد

یازیخ قوزم اج لیغا دؤز داریخما......<>..........بره ای بیچاره ی من گرسنگی عادت بکن غمگین مباش

بو گون صاباح باهارگلر بار گلر.....<>......... امروز فردا بهار میاد علوفه آذوقه می آید

                                            ***

بیزه گله گلمیه بیر کال ائیده......<>......به مابیاد شایدنیاد یک سنجده نارس

قونشو موزا حیواگله ر نار گلی...<>....همسایمان انار میاد به میاد

خان ائو ینه شئر گله قویروق بولار ..<>..خانه ی خان شیر بیاد دم می رقصاند تعظیم می کند

بیزیم ائوه کور ایت گله هار گلی...<>..خانه ی ما سگ نابینا بیاد هار وحشی میاد

بختیمه آرواد نه چیخا بیلمیرم؟...<>...شانس من زن چه در بیاد نمی دانم

بلدیرکی سار ساغا سوسار گلی..<>..معلوم که هر چیزسالم خوب قسمت  سمور میشود 

 

 بیر اوچ أتک اندازا دیر اگنیمه .....<>....یک پیراهن سه پلّه اندازه ی تن من است

 سالیسبوری گن گلمه سه دار گلی...<<...بلنداست .گشاد اگر نشود تنگ هست

 دولتلی یه  یاس دا گله اوینایار....<>.....اگر ثروتمندمجلس عزاداشته با شد همانندعروسی می گذرد

 

 بیز کاسیباطو ی گله آخسار گلی....<>....برای ما فقیر فقرا عروسی بیایدمی لنگد

غم یو کوندن کد خدانین حصهّ سی ...>... از بار غم سهم کد خدا

 خر دل اولی بیزیمکی خا لوار گلی ...<>....به اندازه ی خردل می آید مال ما به اندازه ی خروار

کتده بیزی دولّه بیر هاوار یوخ....<>....در ده مارا کتک بزنندهیچ کس بکمک ما نمی آید

بیز بیر گلمه حق دانشاق جار گلی...<>...اگرما یک کلمه حرف حق بزنیم هوجوم می آورند

دارغاشاییر تلاربیزه سر کار چیخار ..<>..دست پر ورده ی آدمهای بی منتق در رأس کار ما قرار می گیره

دار دیبیندن قور تولا سر دار گلی ..<>..اگر از گیر دار رهای یابد سر دار واقی می آید

بوندان بیله یوزگه گورم یوزگه دن...<>..از این به بعد اگر ببینم بیگانه از بیگانه

منت چکیر غیر تیمه  عار گلیر ..<>..منَت می کشدبه غیرت من برمی خورد

ایشچی تویوخ کسنده من باخمام..<>..کسی که کارش سر بریدن مرغ من حتَی نگاه هم نمیتوانم بکنم

بیلمم نجه اورگندن وار گلی..<>..نمی دانم چه توری از دلش می آید

غمدن منیم بیر عینک وار کوزمد..<>..از غصَه یک عینک در چشم من هست

ایشیق آیدین گون گو زومه تار گی..<>..روز روشن در چشمم تیره وتار می شود

 

عشقیم دوشوب یادیماگوزلر داشار..<>..معشوقم به یادم می افتد چشمهام از اشک لبریز می شود

با هاردا سیل آتلانی  چایلار گلی..<>..همچون سیل بهارراه می افتد   مثل رود خانه جاری میشود

چوخ شاعرین طبعی دونار بوز کیمی..<>..بیشتر شعرا طبعیشان جامد می شود همچو یخ

"شهریار" ین  شعری ده قاینار گلی..<>..امَا طبع شهریار می جوشد و لبریزمی شود

                                             عکس کودکی اوستاد شهر یار                                                           

 

 

 

 

 

 

   

ترجمه شعر های ترکی شهریار

به نام خدا

یاریمز و ختین یوبادی

دنیانین عمرن قوجادی

شیطنت مقصوداچادی

دنیاشالادی شولادی

قوجایا غم شکلات دی

"سید هاشم پورهاشمی خشکناب"

ترجمه ی ابیات ترکی شهریار:                                            

زمان سسی.................................................... صدای زمان                                                     

صبح اولدی، هر طرفدن اوجالدی اذان سسی......<>..... صدای اذان بلند شد ازهرطرف  صبح سحر 

گویا گلیر ملائکه لردن قرآن سسی   ......... <>..........  صدای قران گو یی از جانب ملائکهامی اید 

بیر سس تاپانمیرام اونا بنزه ر،قویون دئییم ...<>..... یک صدای پیدا نمی کنم همانند ان بگذارید بگویم

بنزه ر بونا اگر ائشیدیلسیدی جان سسی.......<>........صدای روح اگر شنیده می شد شبیح به اینه

سانکی اوشاقلیقیم کیمی ننیمده یاتمیشام.....<>..... گویی همانند بچگیم در گهواره ام خوابیده ام

لای-لای دئییر منه آنامین مهربان سسی ......<>......... صدای مادر مهربانم به من لا لایی می گوید

سانکی سفرده یم، اویادیرلار کی دور چاتاخ..<>.. مثل اینکه در سفرم بیدارم میکنندبلندشو باروببندیم

زنگ شتر چالیر ، کئچه رک کاروان سسی.....<>........صدای کاروان که می گذرد زنگ شتر می آید

سانکی چوبان یاییب قوزونی، داغدا "نی"چالیر<> مثل اینکه چوپان بره هارا در کوه پراکنده و "نی"می زند

رویا دوغور قوزی قولاغیندا چوبان سسی........<>......صدای چوپان آرامش ایجاد میکند در گوش بره ها

جسمیم قوجالسادا، هله عشقیم قوجالمیوب.......<>.........جسمم گرچه پیره علاقم هنوز پیر نشده

جینگیلده ییر هله قولاغیمدا جوان سسی.......<>........ هنوز صدای جوان در گوشم طنین اندازاست

سانکی زمان گوله شدی منی گوپسه دی یئره....<>....گذر زمان کشتی گرفته من و بر زمین کوبیده

شعریم،یازیم اولوب ییخیلان پهلوان سسی ..<>..شعریم بنویسم صدایم شبیح پهلوان زمین خومیماند

آخرزماندی بیر قولاق آس، عرشی تیتره دیر..<>..آخرالزمان است یک گوش کن عرش و به لرزه درمی آورد

ملت لرین هارای ، مددی الامان سسی.......<>..........صدای الامان وداد خواهی  و هیا هوی ملتها

انسان خزانی دیر، توکولور جان ، خزه ل کیمی...<>..پاییزانسان است جان شبیح برگ بر زمین می ریزد

ساز تک خزه ل یاغاندا سیزیلدار خزان سسی.<>.صدای خزان ناله می کندهنگا م باریدن برگ همچوساز

قیرخ ایلدی دوستاغام ، قالا بیلمز اویاغلی سس.<>.چهل سال درگیرم نمی تواندآن صدای چرب بماند

یاغ سیز سادا قبول ائله مندن یاوان سسی ....<>....چرب هم نباشدازمن قبول کن صدای خشگ

منده سسیم اوجالسا گرک دیر ، یامان دئییم ..<>..اگرصدای من هم بلند شودباید نا سزا بگویم

ملت آجیخلدی اوجالبدی یامان سسی .........<>..ملت خشمگین صدای ناسزابلند شده است

دولدور نواره قوی قالا ، بیر گون ، بو کور په لر..<>..پر کن به نواربکذاربمانداین کوچلوها

آلقیشلا سینلا ، ذوق ایله بیز ن قالن سسی ..<>..بگیرندو گوش کنندصدای که از مامی ماند

مغناطیس اولسا سسده چکر، انقلابدا باخ ...<>..ببین جازبه  باشد نقلاب  می کشد صدا

آزادلیق آلدی سرداریمین قهرمان سسی....<>....آزادی گرفت صدای سردار قهرمان من

انسان قوجالمیش اولسا ، قولاخ لار آغیر لاشار...<>...انسان اگرپیرشودگوشهایش سنگین می شود

سانکی یازیق قولاخدا گورولدور زمان سسی ...<>...گویی در گوشش بیچاره می قرد صذای زمانه

باخ بیر درین سکوته سحر ، هانسی بیر نوار...<>...یک نگاه بکن به سکوت عمیق صبح کدام یک نوار

ضبط ایلیه بیلر بئله جاودان سسی ...<>..می تواند ضبط کند اینچنین صدای مانده گار را

سانجبر منی بو فیشقا چالانلاردا " شهریار "...<>...این صدای سوت زنهامنو نیش مزند.شهریار

من نیله ییم کی ، فیشقایا بنزه ر ایلان سسی ..<>..من چه کنم که صدای مار هم مانند سوت است